“Əziz Vlad! ”Ərəb baharı" sənə yaxınlaşmaqdadır"


   Stalin ölümündən iki həftə əvvəl, Hindistan səfiri ilə söhbət zamanı qəfildən anlaşılmaz, sirlə dolu bir ifadə işlətmişdir: “Canavar mənim qanıma susayıb, həndəvərimdə dolaşır, canavarı məhv etmək lazımdır.”  Şərhlərə görə Stalin canavar deyəndə ABŞ-ın Mərkəzi Kəşfiyyat İdarələrinin agentlərini nəzərdə tuturmuş. O illərdə siyasi karikaturalarda MİK-in agentləri canavar kimi təsvir olunurmuş.
Bunu xeyli vaxt öncə oxumuşdum, Rusiyanın baş naziri Putinin mitinqçilərlə bağlı deyimindən sonra xatırladım. Azərbaycan rəhbərliyi kimi (daha dəqiqi, bizimkilər ordan öyrənir) Rusiya rəhbərliyi də seçki saxtakarlığına qarşı baş qaldırmış narazılığın səbəbini xaricdə axtarır. Aksiyaların başqa ölkələrdə olmuş dəyişikliklərin oxşar ssenarisinin təkrarı kimi xarakterizə edir. Ona görə Stalinin canavarlardan qorxusun xatırladım ki, bəlkə də onun ölümün MKİ-si ilə əlaqəsi olmayıb. Hər kəsdən, hər şeydən şübhələnən Stalin və özünün düz etmədiyini, aksiyaların başlıca səbəbkarı özü olan və başqalarından şübhələnən Putin...
Rusiya gözlənilməz oldu. Putinin sifəti kimi boz, avtoritar və azərbaycanlılar üçün (həm iqtidardakılar, həm də çörək qazanmaq üçün ölkədən qaçanlar üçün) xeyli dərəcədə məhçur olan bu ölkədə 12 illik fasilədən sonra kütləvi və polislə qarşıdurma ilə nəticələnən aksiyaların, etirazların baş verməsi gözlənilməz oldu. Rusiya Azərbaycan üçün çox şey deməkdir. Tarixi bağlılıq, hakimiyyətdəkilərə dayılıq, yoxsullarımız üçün iş yeri, millətçilər üçün əli qana batmış düşmən, müxalifət üçün avtotarizmin qalası. İndi isə Rusiya azərbaycanlı demokratları üçün xoş rüzgarlar əsən, hakimiyyət üçün qan qaraçılıqla izlənilən məmləkətdir.
Bir müddət öncə yazıçı Rafiq Tağının yas mərasimində AXCP sədri Əli Kərimli “Rusiyanı diqqətlə izləyin, orda ciddi  hadisələr olacaq” deyəndə qısa zaman sonra Rusiya demokratlarının məni bu qədər ruhlandıracağını ağlımdan keçməmişdi.
Rusiyadan niyə ruhlanmışam?
Birincisi, Ben Əlinin, Hüsnü Mübarəkin, Qəzzafinin süqutu kefimizi açsa da, içimizdə hər birimiz ərəb ölkələrinin fərqli olduğunu, sadəcə demokratiyanın yayılması - tarixi proses olması baxımından Azərbaycanla əlaqələndirirdik. Yüz illərdir Rusiyanın tabeçiliyində olmuşuq , bir çox sahələrdə hədsiz  oxşaq nümunələrimiz var, eləcə də idarəçilik də. Yəni Rusiyada olanların Azərbaycana təsiri sadəcə, tarixi proses baxımından deyil, həm də eyni tip olması baxımından olacaq.   
İkincisi, Ruşaylo növbəti dəfə seçki saxtakarlıqları və mitinq dağıtmaq reseptləri ilə Bakıya gələ biləcəkmi? Gəlsə belə, cənab Ramiz Mehdiyev onun texnologiyalarına inanacaqmı? Məncə, ən pis halda ikinci sualın cavabı “yox”dur.
Üçüncüsü, hər kəsə sirr deyil ki, Rusiya avtotarzimin dayağıdır. Azərbaycanın rusofil hakimiyyətinin “dayısıdır”, tətbiq etdiyi texnologiyalar ordan gəlir, avtotarizmin qalasıdır, “suveren demokratiya”nın banisidir.
Rusiya bizi ruhlandırdığından daha çox hakimiyyəti ruhdan salır. Hakimiyyətdəkilərin güvəndiyi dağlara qar yağır artıq. Hətta rus demokratlarının 10 dekabr mitinqi alınmasa belə, uçunma başlayıb.

Friday, December 9, 2011 // // 0 comments //

0 comments to "“Əziz Vlad! ”Ərəb baharı" sənə yaxınlaşmaqdadır""

Post a Comment

Elnur Məcidli

Ən çox oxunanlar

Əli Kərimlinin bloqu

Arxiv

Sayğac

free counters